نویسنده: کانون بازنشستگان صنایع مس ایران

تعداد کثیری از افرادی که سالیان سال، عمر با ارزش خود را در اداره و محل کار خود، صرف نموده¬ اند، زمانی که به افتخار بازنشستگی نائل می¬شوند. در ابتدا با سردرگمی، با مسئله روبرو گردیده و مدتی را با خود کلنجار میروند تا متوجه، وضعیت فعلی خود گردند. و پس از چند روز که با خود خلوت می نمایند، بالاخره با خود کنار آمده و چند روزی را در تعطیلات اجباری، بازنشستگی خوش می¬گذرانند و آنگاه اگر برنامه¬ ریزی لازم صورت نگیرد، افسردگی، این ام الامراض به سراغ آنان خواهد رفت.
اما تعدادی دیگر که خیلی فراتر فکر می¬کنند، از قبل از بازنشسته شدن، برای خود، برنامه ریزی لازم را نموده و کوله مسافری خود را آماده می¬نمایند، و در داخل این کوله، وسائل مورد نیاز برای این سفر طولانی مدت و پرمسئولیت را قرار می¬دهند و با خیال راحت، این سفر خوب و جذاب را شروع می¬نمایند.
یکی از بهترین، سودمندترین و با ارزش¬ترین وسائلی که می¬توان در این کوله قرار داد و برای آن برنامه¬ ریزی¬ نمود، ورزش و آمادگی جسمانی است.
بر اساس تعریفی که در دایره المعارف ذکر گردیده است، ورزش به تمامی گونه‌های فعالیت فیزیکی بدن گفته می‌شود که شرکت کنندگان آن می‌توانند به صورت منظم و سازمان یافته یا گاه به گاه در آن شرکت کنند و از آن برای بهبود تناسب اندامشان و یا فراهم آوردن سرگرمی و تفریح بهره ببرند.
البته مسلم است که ورزش این سرسخت ترین مبارز افسردگی در دوران بازنشستگی، تنها جهت داشتن تناسب اندام و سرگرمی انجام نمی¬شود، بلکه وظیفه اصلی ورزش در این دوران، حفظ سلامتی روحی و جسمی بازنشستگان می باشد.
در اینجا لازم است بدانیم که چرا اینهمه بر روی ورزش سفارش و تأکید میگردد:
مشخص است که فلسفه وجودی ورزش را همگان می¬دانیم، اما در اینجا دانستن صرف کفایت نمی¬کند، و افراد کمی هستند که به دانسته¬های خود، جامه عمل پوشانده و به ورزش روی می¬آورند. و متأسفانه به همین خاطر است که شاهد هجوم خیل عظیم، این قشر خوب و زحمتکش به سوی درمانگاهها می¬باشیم.
البته خالی از لطف نیست که یادی کنیم از همکار بازنشسته¬ای که در زمان جوانی، عناوین قهرمانی ورزشی را با تلاش و کوشش، بدست آورد، و بخاطر همین فعالیت¬های ورزشی(و البته اعتماد به نفس) که تا آخر عمر خود نیز دست از آن برنداشت، به راحتی تا سن ۸۷ سالگی بدون مشکل و نیاز به فرد خاصی جهت انجام کارهای خود، به زندگی خوب و با نشاط خود، ادامه داد. در حالی که هم اکنون شاهد، از کارافتادگی و متأسفانه مشکلات خاص همکاران دیگر هستیم، که با ورزش رابطه خوبی نداشته و ندارند.
همه به این موضوع واقف هستیم که همزمان با افزایش سن، کم کم، ماهیچه های بدن تحلیل می رود، و اگر به این تحلیل رفتنها توجه کافی نشود، بدن با رخوت و تنبلی خو گرفته و به تدریج، امکان حرکت نیز از انسان سلب میگردد. و مشخص است که در این موقعیت، افسردگی که در بدن جا گرفته، پذیرائی بقیه بیماریها و امراض می¬گردد.
و از آن به بعد است که دیگر، فقط باید منتظر عقد قرارداد صندوق های بازنشستگی و کانون های بازنشستگی با بیمه های تکمیلی درمان بود، تا بتوان از پس خرج های کمر شکن، درمان برآمد.
از قدیم نیز همیشه این ضرب المثل آویزه گوش¬های ما بوده است که “پیشگیری، بهتر و کم هزینه¬ تر از درمان است” لذا اگر کمی هوشیار باشیم، می¬توانیم از چنین خرجهائی جلوگیری نموده و علاوه بر اینکه مبلغی را بابت درمان هزینه ننموده، بلکه می¬توان با هزینه¬ هائی به مراتب کمتر، از سلامتی و نشاط در این دوران بهره ببریم.

در مسافرتی که به یکی از بنادر جنوبی داشتم، بطور اتفاقی در کنار یک استاد تربیت بدنی قرار گرفتم که مشغول تدریس در یکی از دانشگاههای کشور بود و همزمان نیز مشغول تحصیل در مقطع دکترای همین رشته بود. چیزی که خیلی برای من جذاب بود، اینکه ایشان با توجه به این مسئله که خودشان نیز دیسک کمر گرفته بود، با استفاده از ورزش موفق شده بود، علاوه بر اینکه دیسک کمر خود را بدون جراحی و استفاده از داروهای شیمیائی بهبود نماید، در همان زمان نیز به علم رفع نقایص و مشکلات اسکلتی بدن، بوسیله ورزش دست یافته یابد. و به نگارنده این امید را بخشید که می¬توان بسیاری از مسائل و مشکلات اسکلتی بازنشستگان گرامی را که بر اثر عادات بد زندگی دچار آن گردیده¬اند را با انجام حرکات ورزشی البته بصورت مداوم برطرف نمود.
این خبر خیلی خوبی، برای نگارنده بود، زیرا که مشغول تحقیق و تفحص در خصوص سلامتی و کارآفرینی این قشر خوب و زحمتکش و این گنجینه¬ های با ارزش نیروی انسانی بودم.
ورزش به خودی خود، درمان کننده بسیاری از مسائل و مشکلات در زندگی است که اگر از دوران جوانی برای آن وقتی اختصاص یابد، بی نهایت میتواند مثمر ثمر باشد، لکن اگر در دوران بازنشستگی، نیز به آن مبادرت ورزیم، نیز از ورود بیماریهای جدید به بدن جلوگیری مینماید و داروی ضد افسردگی می باشد.
در نهایت درخواست می شود که در دوران بازنشستگی ورزش (این مبارز خستگی ناپذیر افسردگی) را جدی بگیرید

کانون بازنشستگان صنایع مس ایران

شما برای بازنشستگی آماده شده اید. شما کار سختی را به پایان رساندید. از رختخواب بلند شدید و برای تأمین خانواده هایتان تلاش و مقداری هم برای امروز ذخیره کردید؛ اما درباره بازنشستگی چه باید گفت وقتی بیش از اندازه آسان است و کار خاصی برای انجام دادن وجود ندارد. توصیه کارشناسان این است که از همین الآن برنامه ریزی کنید تا بازنشستگی انتقال شادی برای شما از مرحله کار کردن باشد. کار کردن سر آدم ها را شلوغ می کند و در زمان بازنشستگی آن ها به فعالیت های شادتر و مفرح تری احتیاج دارند. در این گزارش ده روش برای همچنان فعال ماندن در بازنشستگی ارائه شده است.

یک شغل پیدا کنید

ممکن است این جمله کمی طعنه آمیز به نظر برسد که شما فشار کاری را تمام کرده اید و دوباره به آن بازگردید. یکی از دلایل چنین توصیه ای، نیاز به پول در دوران بازنشستگی است. به علاوه شما فرصت فوق العاده ای خواهید داشت تا به یک حرفه نو و غیر مرتبط به شغل قبلی خود بپردازید. خیلی از مردم در دوران بازنشستگی خود به شغل های شاد و سبک روی می آورند.

انجام کارهای داوطلبانه

این گزینه یکی از با ارزش ترین فعالیت بازنشستگان است. انتقال تجربیات کاری به تازه کارها، کمک به کسب و کارهای کوچک، مساعدت های داوطلبانه در کتابخانه یا بیمارستان، راه اندازی تجارت های کوچک در فضای باز پارک های ملی، کمک به گروه های داوطلب محلی، و حتی پیوستن به انجمن های صلح از جمله فعالیت های بی شماری است که می توانید آنها را انجام دهید. پیش از شروع کار به مدت زمان کاری که می خواهید انجام دهید و همچنین به شرایط سازمان هایی که می خواهید برای کمک های داوطلبانه بپیوندید فکر کنید و سپس با آنها تماس بگیرید، اغلب آنها در شرایط تقلیل نیروی کار، دست رد بر سینه نیروهای داوطلب اضافی نخواهند زد.

یک ورزش را شروع کنید

گلف بازها درباره گذراندن اوقات خود نگرانی ندارند. این ورزش حسابی سرشان را گرم می کند. تمرین می کنند و برای چند دور بازی را ادامه می دهند. خیلی از مردم وقتی سر کار می روند وقت کافی برای ورزش کردن ندارند. آنها اغلب احساس می کنند که تلاش برای یادگرفتن ورزشی که دیگران سال ها صرف یاد گرفتنش کرده اند در مدت زمانی کوتاه کار عبث و بیهوده ای است. اما خیلی از آدم هایی که ورزش مورد علاقه شان را خیلی دیر شروع کرده اند اما از آن لذت کافی برده اند و فواید دیگری از جمله تناسب اندام را برای ورزش کردن خود لحاظ کرده اند، خواه ماهیگیری و قایقرانی باشد، خواه تنیس و یا آیروبیک آبی. برای شروع ورزش های سختی مانند گلف یا تنیس به آموزش نیاز دارید.

دنبال یک سرگرمی باشید

وقتی هنوز مشغول کار هستید به دنبال یک سرگرمی برای دوران بازنشستگی باشید. در این صورت شما فرصت کافی برای بررسی گزینه های مختلف سرگرمی را دارید و به محض پایان دوره کاری می توانید از سرگرمی جدید رونمایی کنید. هر چیزی می تواند باشد؛ چهل تکه دوزی، بافندگی، پرورش گل و گیاه، موسیقی، نقاشی، جمع کردن تمبر و هر سرگرمی که شما را هیجان زده می کند و علاوه بر این موجب تعامل شما با دیگران می شود.

کسب و کار راه بیندازید

در این مورد تصورات، علایق و وضعیت اقتصادی شما ملاک هستند. مردم گاهی دنبال کسانی می کردند که از حیوانات خانگی شان نگهداری کنند و یا مراقب خانه های خالی آنها باشند، آنها را با ماشین به فرودگاه برسانند و کامپیوترها و دوچرخه هایشان را تعمیر کنند. شرکت های گردشگری به راهنمای تور احتیاج دارند. شاید خود شما هم ایده هایی برای تولید و ارائه خدمات داشته باشید. بازنشستگی فرصت خوبی برای امتحان کردن آنهاست؛ اما مراقب باشید که پیش از هر سرمایه گذاری توان مالی خود را بسنجید و از افراد باتجربه و قابل اعتماد مشورت بگیرید.

به مسافرت بروید

البته این به این معنا نیست که یک سفر طولانی و یا دو سفر بروید و بعد همه چیز را فراموش کنید. بعضی از مردم مشتاق سفر کردن هستند. آنها هر سال طرح چند سفر خوب را می چینند و به دنبال برنامه ریزی کردن و یافتن راه هایی هستند تا خانه هایشان را به مکان های زیبا منتقل کنند و یا لا اقل مدتی در آنجا بمانند؛ خانه ای را می خرند و یا اجاره می کنند و با هزینه مشخص و تعیین شده برای مدتی طولانی سفر می کنند. مسافرت می روند و تجربه کسب می کنند و از برنامه ریزی های بعدی لذت می برند.

بین بازنشستگی و شروع کار جدید فاصله بیندازید

روش فاصله انداختن بین کارها معمولا توسط جوان ها انجام می شود. آنها بین اتمام دبیرستان و ورود به دانشگاه و یا خروج از دانشگاه و شروع یک کار جدید برای حفظ تعادل یک سال به خود مرخصی می دهند و فاصله می اندازند. بسیاری از مردم هم این کار را در هنگام بازنشستگی انجام می دهند.

این کار مزایای زیادی دارد. رئیس بازنشسته شده یک اداره پس از یک حرفه گیج کننده و فشرده فرصت کافی برای بازآفرینی خود را دارد. او فرصت دارد تا درباره چگونگی استفاده بهینه از روزهای بازنشستگی اش بیندیشد. شاید شما همیشه خواسته باشید که به دور دنیا سفر کنید، یا در یک سازمان امداد رسانی فعالیت کنید، یا زبان ایتالیایی را در رم بیاموزید، یک وب سایت درست کنید و یا روش تعمیر یک ساعت را بیاموزید. این فرصت شماست‌.

به اردوهای بزرگسالان بروید

اردو رفتن فقط برای بچه ها نیست. اردوها برای فعالیت های مختلفی برگزار می شوند. اردوهایی هستند که به شما یاد می دهند چگونه روی یخ رانندگی کنید، اردوهای ورزشی، علمی، آشپزی، ورزش، موسیقی، هنر، نویسندگی و مانند آن.

در زمستان به جنوب بروید

اگر سرمای زمستان را دوست ندارید پس چرا تمام زمستان را به پارو کردن برف و چمباتمه زدن جلوی شومینه صرف می کنید؟ چرا به یک منطقه گرمتر سفر نمی کنید؟ خیلی از مکان های ارزانقیمت هستند که می توانید چند ماه یا بیشتر را در آنجا سپری کنید. یک ماشین تفریحی اختصاصی (آر وی) اجاره کنید. با مردم ملاقات کنید و از تجارب مشترکتان بگویید، به قسمت های مختلف کشور سفر کنید، شاید یک جای ارزانتر هم برای زندگی پیدا کردید.

با آدم هایی دوست شوید که سنشان با شما فرق دارد

افراد مسن و سالخورده جهان بینی و چشم انداز فکری متفاوتی نسبت به سایرین دارند. جوان ها فرهنگ واژگانی متفاوت و اغلب انرژی بیشتری دارند. اگر می خواهید در دوران بازنشستگی هم سرزنده و جوان باشید بیرون بروید و به طور منظم با مردم ارتباط داشته باشید و صحبت کنید. حفظ ارتباط با دنیای بیرون در حفظ نشاط و سرزندگی در دوران بازنشستگی نقش مهمی دارد.

کانون بازنشستگان صنایع مس ایران